گند گناه

گند گناه

هستند درین کرانه‌ی پر پیچ مردمی

دور از کنار ما

      شاید میان ما

با اشک غم تنیده و

                     بی درد

با شراب هوس عطسه می‌زنند

انگ شرف فروخته

             خش خش به سوی زر

                           آوازمیدهند

گند گناه را به تنفس گرفته اند.

روز ما

روز مــــــــــا

در پی روز م  و روز

روز ما  روز شما

روز انسان سترگ

روز پایان دروغ های بزرگ

روز خوشبختی دریا  و گیاه

روز بر چیدن درد جانکاه

روزیکه چکاوک پریده

با هزار شوق به وطن برگردد

  آشیان گیرد و صد نغمه زند

نهراسد ز درختان بلند

و درخت از فصل ها

            فصل ها از ابرها

                ابرها خون نبارند به زمین

آسمان!

       اشک روان است ببین

در پی روزم و روز

روزیکه کودک  افغان و فلسطین و

                                    عراق

دست آواره‌ی سونامی و کشمیر گیرد

روزیکه تو بنوازی بر من

من بخوانم بهر تو

آدمی دست گدایی نکند پیش دگر

لبخند فاصله را بزداید

گریه عیب باشد و شرم

زندگی!

من به آغوش تو می گیرم گرم

در پی روزم و روز

   روز فردای نوین

روز بر هم زدن استبداد

روزیکه فقر نباشد به زمین

و نداند کسی شعر حزین

دار بهر جلاد

و بهار بهر همه رنگین باد

در پی روزم و روز

روز ما روز شما

روز انبوه محبت

روزیکه آمدنیست.

               ۸ جنوری ۲۰۰۶