کوه‌ها باروت

هر چه می‌خوانم 

هر چه می‌دانم

هر چه من در راه این خاک غریب 

از دل و از دیده می‌بارم

واژه نیست 

گلبانگ نیست

بغض جگر سوز است

خشم دیروز است و 

 نفرت‌زار امروز است 

واژه‌گان باید سلاح گردد

کوه‌ها باروت 

در مصاف این دجالان حرام‌زاده

سینه‌ها از کینه مالامال 

مردگان در خاک  

             انفجاری  اند 

خلق و خون و خطه‌ام 

آری 

تحول بنیادی می‌‌جوید.

م.آژن

۲۶ جدی ۱۴۰۱