بهارانه

در سرزمین من

بی خردان به بازوی چند اژدهای پیر

هر یک به‌نوبه اش

سرو جوان زندگی را با تبر زدند

اینان به‌جای

                 لاله و «فرخنده« و «سحر«

در یک بهار سبز

نه

در لحظه‌های تاریک یک یوم  بس سیاه

در ازدحام جاده‌ای پر درد دهمزنگ

در گوشه گوشه خاک به خون خفته میهنم

باید قلم شوند.

مـ  آژن

اول حمل ۱۳۹۶