و نشست خورشید

و نشست خــورشیـد

                                                         تقدیم به کارگران سراسر جهان

ای تو سازنده ی دنیای نوین

کارگـر -  برخیز

جان به لب آمده

اشکم به فغان  می سوزد

یاد آر

      همت پاریس کهن

از کران تا به کران

غرش نبض زمان

مژده ناب بشر

             اکتوبر

هان کجایی که بر نخ نخ خاک

                 خون جاریست

امپراتوری غارت

دست قحطی زدگان می گیرد!!

شرم باد هر نفس زندگی

این صبح و سرود

                   آزادی

گر نگیرم رهی خلق

و نشانم  شیههِ ی مست ترا

                                         بر دل خاک.     

کارگر!

لنگر انداز به میدان نبرد

مرتدان گرد  ستم را  به دو چشمان  

                                   حقیر می مالند  

نا رفیقان من افاده گران جلاد

نعره دارند " زمان آمده است "

زندگی گمشده در تنهایی

شوری

       شوقی

                شرری

بچشان بر لب زخمینه دهر 

و سکوت منفجر ِ آواز است.

من که در خشم تو دنیای دگر می جویم

ای تو زایش گر فردای بزرگ

فکرها فاصله را بر چیده

                              عصرها نزدیک اند  

سوسوی  هست در این خانه

                     در آن سا حه دور

                                       می بینم .

تکیه بر بازو ی دردمند ترین خواهم زد  

عزم آفاق تو آفتاب به زمین می طلبد   

زجر زنجیر تو آهنگ  نوین

  اوج فریاد تو اکتوبر ما  خواهد بود

 آخرین راه بشر.

 کارگر!

گر تنند بر رهی و اندیشه تو

                               بار اتُــــم

چال صد حادثه را بر دارند

و جهان را به قفس گونه ی معلق به فضا

دور از دسترس انسان و گیاه   

پُـــر و خالی بکنند     

و صدا را به هوا تیر زنند

دژ دیوار بکشند  برتل هر کلبه و راه

آفتاب را نتوان پنهان کرد  

فصل انسان که شاه فصل فصول

                                     خواهد بود

            عشق می آید  و

                               می خواند و

                                       می ماند پاک

زندگی باز درین مرز نشست

                               خواهد داشت .

                   15 اپریل 2006

کسی و هیچ !

 کسی و هیــچ! 

کســــــی آمـد شب غم را سحر کرد

کســـــی همپای مــن عزم سفر کرد

کســـــی آمــــــد به سان زندگی بود

کسی درد مرا  شـــــــور و  شرر کرد 

کسی در من نشست و قصه سر کرد

کســـــی حـرف دلم را سربه سر کرد

کســــی ناگـه طلوع گشت در حوادث

کســی آه کـرد و هـو کرد و نظـر کر د  

کسی شهــکار  شعــر شاعــران شـد  

کسی از سیــــل خـــون خلق گذر کرد

کسی با خـنده اش پشت ستم کـوفت

کسی برگشت از راهـش خـطر کـــــرد

کســی آزادی را سیراب کــــــرد رفـت

کســی عـالم  به خـــون زیـر و زبـر کرد

کســی آهسته می کُـشت زنــدگی را

کســی حق را ز بــوتِ  خشم بــدر کرد  

کسی جــان داد به پای عشق بی باک

کسی می گفت عمـرش را هـــدر کـرد

کسی حـمـاسه شــــد در شعــر "آژن"

کسـی دردا از عــشق اش حـــذر کــرد 

Dec 2008