نوروز خسته است !

نوروز خسته است ! 

                     به آنانیکه نوروز را با اشک شان نمناک می سازند

                         به آوارگان دور گردون و بیچارگان کابل زمین!

چــند فـصل تـرانه دارم اما بهـــار نیست

آواز سوخـته است ســرود و گیتار نیست

پـــروانه هــای شـوق مـرا پـر بستـه اند

نــــو روز آمـــدی دریغــــا نگـــار نیست

نه باغ مـــانده است نه یـار و نه هم دیار

درد است لحـظه ها در آنجا که یار نیست

یـک روز آمــدم به تمـــاشــای زنـــــدگی

آخـــر کجـــا  روم مــرا غمگــسار نیست

هفت سین ما چو قامت بودا به خون تپید

زهــر است روزگار مگر آشکار نیست ؟

دستی کسی ز مـــزرعه عـشق پــــُر نشد

کشتند بـــی شمار که اینجــا شمار نیست

تا خـــادی و جهــادی ضحاک رهـبر است

یک واژه از حـقیقت روز  پــایــدار نیست

در زیــر چـتر حــادثه نوروز کــــی دمـــد

این سال پیر به شانه مـــان شاندار نیست

در تنگنای تنگ زمستان سکوت چه سود

خــیزیــد ای خــلایــق پــایــان کــار نیست

آندم که مشت خـشم به شعرم شعار گشت

ایـــــن فر بر کــلاه دروغ مــاندگار نیست

بی شبهه تخـت بخـت خـدایان شکستنیست

آنجـــــا بهـار مـاست دگــر انتحـــار نیست

گـــر لاله هـــای دامــن پـامــیر غــزل نشد

"آژن" سروده های تو ما را به کار نیست

هستی

 

 هســــــــــــــتی

                           به دردمندترین دردمندان

                                               به مادرم

پر بارترین شاخه ی هستی

والاترین صدای صدایان

درسوز

         در سرور

قایم مقام ترینِ خــــدایان

بخشنده ی محبت و پیمان

ای روح آفریده ی هر قوم

                                هر قبیله و

                                             هر دین

"چه" عصیان "فیض" دوران

رزمیان کاخ تاریخ

زندگی را از تو مکیدند

بویِ خوی لحظه ای اوج تو میدادند

وام دار عشق بی پایان تو هستم

و خواهم بود ای مادر

من پای درد مند ترا بوسه می زنم

وز گرد دامنت به دو چشمانم 

                                    سرمه ای.

3/3/2003