آواز رزم

آواز رزم

اشعار انقلابی و مردمی از سرزمین ویران و اسیر به نام افغانستان
آواز رزم

آواز رزم

اشعار انقلابی و مردمی از سرزمین ویران و اسیر به نام افغانستان

زنان! عصیان


زنان! عصیان


زنان آوازی در زنجیر

زنان پایمال جهل هرزگان پیر

زنان چون عشق و آزادی

                       گهی بر دار

                                گهی تحقیر.

زنان! آتش زدن بر این گران اندام

گریستن زیر دندان ستمکاران

عدالت نیست

           شهامت نیست

نکن ناله

عدو با تیشه اش خرسند میگردد.

زنان! با قرن خون و مرگ

که از لبخندهای دختران صد کام می جویند

                                                  چه باید کرد؟

زنان! با اژدر خونخوار

که می بارد جنایت دم به دم

                            هر بار  

          سلاح صیقل دهید درسینه

                                      چون "مینا".                                          

سکوت سرشار خیزش هاست

زمان آبستن فریاد

زنان آگاه

زنان ای خفتگان جنگل برنا

حصار تنگ را بشکن

خروشان شو

شکوفان شو

تمام ساز و برگ شب پرستان را

           ظهور تلخ سوزان زمستان را

                                           به آتش کش.

جهانی تازه احیا کن

نماد رزم یاران را

           ببر در کوچه ی دلمردگان

                                 عصیان بر پا کن

فغان زخمی را با عشق

                          مداوا کن

بسوزان این جهنم را

روال کهنه ی غم را

که فردا

هر  زنی

           چون لاله بر رخسار دشتستان

بروید هر کجا آزاد

 

بگیرد در بغل

             بی دغدغه

                            دنیای خلقت را.

 

 

4 حوت1392

بارانی

بـــــارانی


تو به باران دلم

که ز چشمانم می بارد

                 اندوه اندوه

هیچ مگو طاقت کن

آنقدر تشنه ی دیدار توام

که به دریا برسم

                    در عطشم

باز آ با نفست

       گلشن جان مرا

               سیراب کن.

                    

                               10 حمل 1393