ای کاش...

ای کاش...

 من میان دل تاریکی غم ایستادم

رو به صبح ساطع صد فریادم

زندگی

بگشا روزنه ی فردا را

سیرم از شام گزاف

و ازین پستی پستان به عق افتادم

هست مشتی که در آمیزد

                               با آوازم

 بستیزد چو دلی جنگی من

شکند کالبد تخدیر شدگان

ای کاش که .