شب و من

نیمه شب ها که تو خوابی

من قلم بر جگر جلگه غم می کارم

یا صدف بر یخن شعر زمان

روح من در جدل است با همه تاریکی شب

و تو در خواب خوش رویاها

صبح می آید

و به اوراق پراکنده من

خواب آلوده چه سرد می نگری

کنج لب سخت غلط می خوانی

دردهایکه به شب من

                          نوشتم  بر روز

21/11/2002