درنگ

درنگ

خـــورشید عـشق مـن

در ساحـتی که شعله به هر سو فگنده بود

در خویشتن شکست و فرو ریخت

آن سان کز درنگ زمان قلب خاک درید

دریا به خون نشست

پیوند کوه و آهن و احساس زندگان

نـاگـه تـرک نمود

             چـو تقــویم خـانه ام

وز شرم روز دامن من لکه لکه شد

من از شکست زندگی آغاز میکنم

شاید

او از شکست عشق !

26/5 /2005