تو چه کردی؟

آسانژ! 

تو چه کردی ؟

کز دستان خالی‌ات 

و گفتار ساده‌ات

غول‌های جانور صفت 

با تمام ساز و برگ

می‌هراسند

و همچو سگِ هار

              به جانت تاختند  

و تُرا 

  بالاتر از سرخیل تروریستان

 زنجیر پیچ

ممنوع‌السخن کرده 

از کشوری به کشوری 

و از زندانی به زندانی 

                       می‌افگند 

آخ!

آنکه  فلسطین را قصابی کرد 

و جسم آبایم را بلعید و 

 کرکسان را بر استخوانم دعوت نمود 

و عراق را در تب یک دروغ ویران ساخت 

 آزادانه 

      بی‌هیچ پاسخی

                        می‌خرامد و 

                                     "اسکار" می‌گیرد

و آنکه حقیقت را گفت

 بی‌پناه، محکوم دار و 

                      حبس ابد شد 

شگفتا!

شگفتا !

حقیقت چه وزنی دارد 

و چه هیبتی

در فضای مسموم طبقاتی

هنگامی‌که تو 

از هزاران جنایت

                       رازی را گشودی

و دختران در برابر فاشیزم 

حجاب حجرزدگی را به هوا می‌پرانند 

 انگار ؛

خودکامگان را آتش زده‌اید

آسانژ !

تو چه کردی؟

که نامت نوشادری‌ست 

به ماتحت امپریالیزم

و تبسمی بر رخسار  ویران‌گشته‌گان

آسانژ !

پنج بنای "دموکراسی"

دروغ شاخداری‌ست

با خنجر خونریز 

آنگاه که تو آواز میدهی 

‌ و "جهان آزاد "

"هیتلر"ی‌ست  که شب 

از هوا و بحر و زمین

بم و زهر بریز 

و روز 

بسته‌های سرد  غذا را 

بر زخم سوگوار بنهی

تا

 نشخوار مطبوعات شود 

 آسانژ!

اینک دهان دوخته‌ات

آواز گویای ملل دربند است 

و افشاگر دموکراسی کاذب

بگذار چند صباحی بجفند

"طاقت بیار" عزیز !

آزادی در مسیر تو؛ 

            پیداست . 

۲۶ ثور ۱۴۰۳