انگشت زخم زخم

انگشت زخم زخم

بر گشته از تلاطم پر درد روزگار

ای سر کفیده دخترک فقر

خوش خوان زندگی

من نیز خسته

بنشین کنار زخم دلم تُرد گویمت

چون اشک کودکان گدا

                          از برای نان

دیدی زمانه را

این بی زبان برادر مرگ تازیانه را

نیرنگ و رنگ

                 پست و بلند

                          هایهوی "حق"

دیدی

سوگند خوردگان مذبذب

آتش زدند دار و ندار آشیانه را

با خاکیان چه ها که نکردند

دردا!

آوار ها زبان ندارند

شفق

بر خاسته از درون تباهی به جنگ جهل

 قلب شکسته گان

هر گاه ، هر پگاه

راهوار راهیان ترا میدهد  نوید

آزادگیست نشان دو انگشت زخم زخم

هوشیار

دور است کوه قاف

سیم پیچ یاغیان اجل

                    تا قشون پوک

                           هستند در کمین

باید عبور کرد

دریاب دو دست سبز

این بی خبر ز نیروی ایمان خویشتن

فریاد را به یاری عشق همت بده

بر چین بساط هرزگی را با شرار  صبح

تا گریه ها ی شوق دمد در سرود فتح

بر گرد یک شفق

بر گرد یک شفق

    کابل     ۱۰جنوری ۲۰۰۴