هستی!

پر بارترین شاخه ای هستی

والاترین صدای صدایان

درسوز

         در سرور

قایم مقام ترینِ خدایان

بخشنده ی محبت و پیمان

ای روح آفریده ای هر قوم

هر قبیله و

         هر دین

"چه" عصیان "فیض" دوران

رزمیان کاخ تاریخ

زندگی را از تو مکیدند

بویِ خوی لحظه ای اوج تو میدادند

وام دار اشک بی پایان تو هستم

و خواهم بود و

خواهیم بود ای مادر

من پای درد مند ترا بوسه می زنم

وز گرد دامنت به دو چشمانم 

                                    سرمه ای.

3/3/2003