بهارانه
در سرزمین من
بی‌خردان به بازوی چند اژدهای پیر
هر یک به‌نوبه‌اش
سرو جوان زندگی را با تبر زدند
اینان به‌جای
لاله و «فرخنده« و «سحر«
در یک بهار سبز
نه
در لحظه‌های تاریک یک یوم بس سیاه
در ازدحام «دهمزنگ«
در گوشه گوشه خاک به خون خفته میهنم
باید قلم شوند
باید قلم شوند.
مـ آژن
اول حمل ۱۳۹۶