هستی
 

 

 هســــــــــــــتی

                           به دردمندترین دردمندان

                                               به مادرم

پر بارترین شاخه ی هستی

والاترین صدای صدایان

درسوز

         در سرور

قایم مقام ترینِ خــــدایان

بخشنده ی محبت و پیمان

ای روح آفریده ی هر قوم

                                هر قبیله و

                                             هر دین

"چه" عصیان "فیض" دوران

رزمیان کاخ تاریخ

زندگی را از تو مکیدند

بویِ خوی لحظه ای اوج تو میدادند

وام دار عشق بی پایان تو هستم

و خواهم بود ای مادر

من پای درد مند ترا بوسه می زنم

وز گرد دامنت به دو چشمانم 

                                    سرمه ای.

 

3/3/2003