های مردم!
های مردم!
خسته ام
خسته بر وزن دلی دردمند آن مرد فقیر
خسته از جرم و جنایت
خسته از افکار پیر
خستگی ها را مپندارید
که تسلیم گشته ام.
های مردم!
این سرای کهنه را
از کران تا بیکران ویران کنید
از گِل پاکان و از افکار عشق
از تنِ سبز درختان بلند
مسکن آزادی را آباد کنید
مست سازید با سرود زندگی
هر دلی غم دیده را در هر کنار
بر کَنید دیوار خصم و خستگی.
آهای مردم!
خستگی را بشکنید
ساز و برگ بندگی را بشکنید
بشکنید تا باز روید زندگی
زندگی سر تا قدم آزادگی
های مردم!
یک صدا برپا شوید
قطره قطره متحد
دریا شوید
بشکنید در خویشتن افکار آز
چون سرود زندگی گویا شوید.
م.آژن ثور ۱۳۸۵
