آواز رزم

آواز رزم

اشعار انقلابی و مردمی از سرزمین ویران و اسیر به نام افغانستان
آواز رزم

آواز رزم

اشعار انقلابی و مردمی از سرزمین ویران و اسیر به نام افغانستان

ملاله

  به ملاله؛

که خونش را به قلم بخشید

تا مکتبی  بسازد

برای "نسل رنج و خون "

                                    "آژن"

مــــلاله؛


ای دختر پــــاک عـاشقــــانه  

بی باک مخوان تو دلــــبرانه!

خفــاش ستم گـرفته  قــابو

در آن سوی مرز و این کـرانه

گرگ اند همه در لباس مردم

کردند به تــرور تـــــرا نشانه

گفتی قلم و کتاب و حـــقم

کوفتند به سرت چو جابرانه

خاموش! حرام و تخم بدنـام

یا گـور برو یا کنج خـــــــــانه

ما حاکم شهر و ده و کوهیم

ایـــن آیه رسیده «عـالمانه»

باید بکُــشم ترا دگـــــر بار

کافر شده ای درین  زمانه

«کلثوم» و «غزاله» و «صنوبر»

رفتند به بهشت بدین بهانه!!

آیین من وخــدا همین است

شمشیر و اعـدام  و تازیانه!

 

آندم که تـــــرا نشانه رفتند

آه از دل سنگ کشید زبانه

آن دره ســرد و سبز دلــها

بر ســوگ نشست مادرانه 

در باغ و بهـــار نسل فـــردا

اندیشه ی عشق زند جوانه

میوند من و سواتِ زیبــــا

دارد به شجاعت یک میانه

 قــاف دلِ عاشقان دنیــــا  

«جویا»ی جوان و جاودانه

سر بر کف دست نهاده جنگید

با قاتل خلق و خاک و خانه

«چه» گشت و چراغ زندگی شد

در کوره رهی  هزار  کرانه

عشقِ که به خون خری گران است

از دشمن شوم جــــاهلانه

بیداری تو دوای ملک است

گــــولت نزنند زیـــــــرکانه

اینان همه از سرشت مرگ اند

«کرزی» و «سیاف» و میخ و فانه

«انگلیس» و «سیا» مسبب جنگ

 ذوب ات نکنند به ناز و ناله 

باز آ باز آ که خانه خالیست

ایستاده بـــرزم در آشیانه 

تو دست مرا بگیر به یاری

خورشید منی بخوان شبانه

درد من و تو به شعر نگنجد

یک چاره بسنج مـــــدبرانه

 رندانه بخوان قناری عشق

از مکتب و علم و آب و دانه

تا راه خطر به پیش نگیریم

آزادی نــروید خــــود سرانه

مشتاق تــو ام  عزیز زخمی

سازم به رهت هــــزار ترانه.


6 عقرب 1391- کابل

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد